تا حالا افتادن قطره جوهر ، تو یه لیوان آب زلال رو دیدین ؟؟؟ آب صاف و شفافی که در عرض چند لحظه به مایعی سیاه و بدبو تبدیل میشه .

دیدین ؟؟؟

به محض افتادن قطره جوهر تو ظرف آب ، جوهر سیاه چه ماهرانه ، آروم آروم و بدون هیچ لرزش یا جلب توجهی لا به لای قطرات آب زلال رسوخ می کنه و به راحتی ماهیت آب شفافی رو که تا همین چند لحظه پیش گواراترین نوشیدنی بود به منفورترین مایع تبدیل می کنه !

به همین سادگی !!!

.

.

.

برا همین دو ماده که اصالتا از جنس هم نیستند و هیچ سنخیتی با هم ندارند نمی تونن کنار هم قرار بگیرن

.

.

.

وقتی که این صحنه ( افتادن قطره جوهر تو لیوان آب زلال ) رو دیدم ناخودآگاه یاد حرفی افتادم که :

گناه هرچقدر هم کوچک و پیش پاافتاده به نظر برسه تاثیر منفی خودش رو تو وجود ملکوتی انسان می گذاره و همون کاری رو میکنه که اون قطره جوهر با اون لیوان آب زلال کرد.

حالا فکرشو بکنین این گناه از جنس گناهان بزرگ و کبیره باشه ، اونوقت چه بلایی برسرآدم می آد ، خدا میدونه ؟؟!!!

دیوانه ام ،تو عاشق در بند می خری؟

کوه غمم ،تو کوه دماوند می خری؟

صید کمند زلف تو هستم ،به من بگو

آیا غزال زخمی در بند ،می خری؟

من دلشکسته ی توام ای نازنین من

ساز شکسته را ،تو بگو چند می خری؟

ای بهترین ،اسیر شکر خنده ی توام

آیا اسیر را به شکر خند می خری؟

چون یوسفم به دست زلیخای عشق تو

هستی عزیز من و خداوند ،می خری؟

میل حرث نموده گیاه دل من

یک قطعه زان ،به خاطر پیوند می خری؟

آسمان چشم تو

در آسمان چشم تو، دیدم خودم را

رفتم به سوی چشمه بوسیدم خودم را

وقتی که بر می گشتم از سعی و صفایت

در مروه ی عشق تو ،فهمیدم خودم را

سکوت بی کران

دل من ،بار دیگر در شکست امتحان ماندی؟

ز همراهان جدا ماندی ،یقین از کاروان ماندی؟

خراب افتادخ ای در بستر تاریک خاکستر

زدی فریاد خواهش در سکوت بی کران ماندی؟

تک ستاره

از این حصار خسته ام ،دوباره آه می کشم

دوباره توی سینه ام نقش گناخ می کشم

به ذهن سبز عاشقم ،همیشه تک ستاره ای

در آسمان چشم تو ،هلال ماه می کشم

زنبیل آفتاب

اشکم شبیه خنده ی گل ها زلال بود

عشقم ز جنس معجزه ،خواب و خیال بود

زنبیل آفتاب تنم از عطش عشق پر است

افسوس وصل دوست ،امیدی محال بود