سفارش تبلیغ
صبا ویژن
منوی اصلی
تدبیر در قرآن
آیه قرآن
لینک دوستان
پیوندهای روزانه
درباره

نوای دل وبلاگ لبهای زخمی
پارس تولز ابزار وب
مطالب پیشین
آرشیو مطالب
لوگوی دوستان
ابزار و قالب وبلاگ
کاربردی
ابر برچسب ها

 

هنوز هم باورش سخت است شدنی شده باشد...

بنابر تمامی محاسبات زمینی این معادله مجهول بود...

یعنی همین محدودیت های کاری و اداری و زندگی و ... و مهم تر از همه قوانین موجود ویزا و گذر و بلیط و ... این روزها اجازه شدنی شدنش را نمی داد و نمی بایست می داد...

اما به لطف حضرت ارباب انگار تا این مرحله آمده که اسممان را در ردیف مسافران مسیر نورانیش بنویسند و اگر هم به سر انجام نرسید شاید بگویند الاعمال بالنیات!


1457ستون است از نجف تا کربلا... از تعداد همه همسفران سفرهای زیارتی قبلی ، شاگردان ، همکارها، مسجدی ها، هیئتی ها، دوستان و آشنایان و رفقا و بستگان هم مسیری زندگی مان  بیشتر...

شاید البته کمتر هم باشد ... هنوز که نشمردیم... اما مطمئنا هر قدمی که برمی داریم، اگر برسیم و برداریم برای همه خواهد بود... به نیابت...

حتی به نیابت شما ، از آن چای پر رنگ پر شکر هم نوش جان خواهیم کرد...

فقط ای کاش دعا کنید که برسیم و درکش کنیم... وجود این نور عظیم را در کره خاکی ...

و ای کاش به لطف مادرش که همه زیر سایه او هستیم، ببینیم و بفهمیم که مهدی فاطمه همه جا نگاهمان می کند...

 

و شاید در بین راه و در بحبوحه ی شمارش عمود های مسیر عشق ... کسی برایمان خبری بیاورد ...

خبر ،فوریست، خیلی فوق العاده
                                     خبر را یک نفر با گریه داده
به همراه همه، مهدی زهرا
                                      نجف تا کربلا پای پیاده...

مهلت  10 روزه برای بازگشت زائران ایرانی/ افرادی که بدون گذرنامه رفتند از چذابه برگردند




به رؤیا دیده ام من بارها این دشت را؛

                      درختانش چه زیبا راز مستی را به گوش ذره های خاک می گویند.

به رؤیا دیده ام اما کنون هشیار و بیدارم

                     و من در فکر آن سنجد به خوابی خوابی خسته و خاموش خواهم رفت؛

                     و در رؤیای خود غصه هایم را به گوش تک تک این سروهای سربه زیر

                                                             به گوش تک تک این قطره های جاری آب

                                                                                                     بازخواهم خواند.

و من می دانم اینجا هم زمانی زیر پای ماهرویی از تبار آشنایان بوده است.

و من اما نمی دانم

                 که آیا بازهم روزی

                                    پریشان طره ای اینجا

                                                        به دست زوزه های باد

                                                                              خواهد رفت یا نه...

شبنم صبحگاهی

                                                                                    من نمی دانم.




نمـــــی نــــویســـــم !
 
کـــــه کلمـــــات را آلـــــوده نکنــــــم بــــه گنــــاه !!
 
گنــــاهــــی کــــه از آن مـــــن اســــت !
 
نمـــــی نـــویســـــم !
 
تــــا سکـــــوت را بیـــــاموزم !
 
نمـــــی نـــویســــــم !
 
تـــــا احســـاســـاتـــم را محبــــوس کنــــم !
 
تــــــا نخــــوانــــی !
 
نــــــدانـــــی !!!
 
کــــه چــــه مـــــی گــــذرد ایــــن روزهــــا بــــر مــــن !
 
میــــخنــــــدم !
 
تـــا یــــادم بمــــانـــد !
 
تــــظاهــــر بهتــــریــــن کــــار اســــت !!!
 
تـــا یـــــادم نـــــرود !
 
کـــــه دیگـــــران مـــــرا خنـــــدان مـــی خــــواهنــــد !
 
تــــا یــــادم بمــــانـــد !
 
مـــــن !
 
شکستـــــه ام !
 
روزهـــــای زیــــادی اســــت کــــه شکستـــــه ام !







[ مرجع دریافت ابزار و قالب وبلاگ ]

[ Designed By Ashoora.ir ]