کنارت هستم برای روزی که  دستان نازنینت را در دستان مضطربم میگذاری و ازم قول میخواهی که تا ابد کنارت بمانم

مردت هستم برای لحظه ای که از بزرگترها اجازه میگیری تا شاهزاده این مملکت بشوی

مردی که پا به پایت در مغازه های شهر  می آید تا وسواسهایت  را برای خرید یک روسری ساده عاشقانه بپرستد کیست؟منم!

برای روزهایی که پدر و مادرمان پیر میشوند و میترسی که دختر خوبی برایشان نبوده باشی، من کنارت هستم تا خدمتشان کنیم و نترسی...

برای ثانیه ای که پدران و مادرانمان  به بهشت میروند من کنارتم تا درد یتیمی را کمتر حس کنی

مردی که اشکهایت را میبوسد و موهای پریشانت را شانه میزند، منم

برا ی ثانیه ای که فرشته ای از بهشت در رحم تو به امانت می آید ، منم که کنارتم و تو در آغوش من هست که می آرامی

در تمام آن ??? روز بارداری ، وقتی از قیافه می افتی و شکمت خط خطی میشود و نمیتوانی حتی درست راه بروی ، منم که کنارتم و شبها تن خسته ات را در آغوش میگیرم

مردی که دستانت را در آن لحظات پر درد و امید تولد  میگیرد  و عرق از پیشانی پر دردت پاک میکند منم

مردی که موهای تو و دخترت را قبل از خواب شانه میکند و هر دوی شما را در آغوش مردانه اش میخواباند منم

مردی که شبهای بیخوابی برایت قهوه و کیک شکلاتی می اورد تا قصه زندگیت را گوش میکند ، منم

مردی که با دستان خسته اش ،پاهای  خسته تر تو از این زندگی سخت را ، هر شب نوازش میکند تا بیارامند کیست؟ منم

تو برف زمستون ، وقتی از خواب پا میشی و میری پشت پنجره ،اونیکه روی بخار شیشه اتاق اسمت را نوشته منم

مردی که فال قهوه برات میگیرد و تو فنجونش انگشت میزنی تا برایت از فرشتگان و سرنوشت زیبایت حرف بزند منم

مردی که اصرار داری موهایش را خودت اصلاح کنی منم

مردی که بلد نبود ،اما دوست داشت  ناخنهایت را لاک بزند منم.

کسیکه بارها و بارها نازت را میکشد و قهرهایت را خریدار است هنوز ، منم

مردی که هر پنجشنبه سالهاست به خاطر نذر روز خواستگاریش ، در خیریه ها کار میکند به عشقت و به شکرانه بودنت ، منم

سالهاست که شب عید میروی سراغ یتیمها تا شادشان کنی ، مردی که تمام این سالها کنارت کادو ها را خریده و روبان زده و همراهت بوده منم.

وقتی از سر کار میخواهی به خانه بروی ، مردی که پیاده می آید کنارت که تا خانه با هم قدم بزنید ، کسی نیست جز من.

مردی که خسته از کار روزانه به ضریح چشمانت پناه می آورد و تو حاجت روایش میکنی منم 

آهای دختر شبهای پاییز ?!

شبها که مضطرب از خواب میپری و تو تاریکی در بسترت میگردی که  ببینی هستم یا نه ، نبین...لمس کن  تن مردی را که سردی  روزگار را به خاطر تو به  گرمای  آغوشش مبدل کرده

اونیکه به خاطرت ، ته اقیانوس وسط تاریکی و خطر میرود تا صدفی به نامت بگشاید و شاید مرواریدی  لایقت بیاید ، منم

اونیکه بعد  از سالها  همسری ، بدن از تناسب افتاده ات را می بوید و می بوسد منم

روزی که اولین موی سپیدت را در آینه میبینی و اشک در چشمانت حلقه میزند ، منم که موهایت را در دستان مردانه ام جمع میکنم و در آغوشم سفت میفشارمت و در گوشت زمزمه میکنم که

 « امروز دو برابر عاشقتم ای شراب کهنه »

روزی که نگران چین و چروکهای تازه از راه رسیده صورت زیبایت میشوی ، منم که بهترین زیبارویان عالم را با ثانیه ای باتو بودن معاوضه نخواهم کرد

برای روزهایی که فرزندانمان میروند دنبال سرنوشتشان و تو در اتاقهایشان میگریی ، منم مردی که دستانت را میگیرد و تو را شبانه به کنار دریا میبرد تا هر چقدر میخواهی با بیکرانگی آب از دلتنگیهایت بگویی

برای روزهایی که جسمت تغییر میکند و فکر میکنی دیگر زن نیستی و میترسی  ؛ منم که بارها و بارها حس زن بودنت را به تک تک سلولهایت یاد آوری میکنم...همان مرد وحشی روزهای اولمان میشوم تا یادت نرود که  تویی شاه بیت غزل زندگی من.

******************************

مردی که برایت فال حافظ میگیرد و تو  حافظیه برایت  نماز اقامه میکند منم

مردی که دیوارهای مسجد الحرام را به احترامت میبوسد منم

مردی که در قنونتش سلامتی تو و شادی روح تو را میخواهد منم

مردی که بعد از نماز صبحش ، بالا سرت می آید و با بوسه ای بر پیشانی ات بیدارت میکند منم...من همان کسی هستم که سالهاست قامت تو را در هنگام اقامه نماز در چادر سپید ، با بهشت معاوضه نکرده است

تو همه معنویتی هستی که در زندگیم توشه بر گرفته ام

عشق تو دروازه ورود من به بیکران الهی بود...بک یا الله من هم تویی

بگذار نا محرمان بپندارند من کافرم...کفر و ایمان من تویی

مردی که منیتهایش تویی ، منم

رازهای موفقیت دومین مرد ثروتمند دنیا آقای وارنر بافیت،

* پول انسان را نمی سازد، بلکه انسان است که پول را ساخته.

*تا حد امکان ساده زندگی کنید.

*بدنبال مارکهای معروف نباشد. آن چیزهائی را بپوشید که به شما احساس راحتی دست میدهد.

*پول خود را بخاطر چیزهای غیر ضروری هدر ندهید. تنها بخاطر چیزهائی خرج کنید که واقعا به آنها نیاز دارید.

*نکته آخر اینکه، این زندگی شماست. چرا به دیگران این فرصت را می دهید که برای زندگیتان تعیین تکلیف نمایند؟   آنان که *تجربه های گذشته را به خاطر نمی آورند محکوم به تکرار اشتباهند.

*از میان کسانی که برای دعای باران به میعادگاه می روند تنها کسانی که با خود چتر می برند به کارشان ایمان دارند.

*پیچ های جاده آخر جاده نیستند مگر این که خودت نپیچی. 

* وقتی به چیزی می رسی بنگر که در ازای آن از چه گذشته ای. 

* آدم های بزرگ شرایط را خلق می کنند و آدم های کوچک از آن تبعیت می کنند. 

* آدم های موفق به اندیشه هایشان عمل می کنند اما سایرین تنها به سختی انجام آن می اندیشند. 

* گاهی خوردن لگدی از پشت برداشتن گامی به جلو است.

*هرگز به کسی که برای احساس تو ارزش قایل نیست دل نبند.

*همیشه توان این را داشته باش تا از کسی یا چیزی که آزارت می دهد به راحتی دل بکنی. 

* با هر کسی مانند خودش رفتار کن تا نتیجه و عکس العمل کارش را قلبا احساس کند. 

* هرگز به کسی که حاضر نیست برای تو کاری انجام بده، کاری انجام نده. 

* به کسانی که خوبی دیگران را بی ارزش یا از روی توقع می دانند خوبی نکن اما اگر خوبی کردی انتظار قدردانی نداشته باش.

*قضاوت خوب محصول تجربه است و از دست دادن ارزش و اعتبار محصول قضاوت بد.

*هرگاه با آدم های موفق مشورت کنی شریک تفکر روشن آن ها خواهی بود.

*وقتی خوشبخت هستی که وجودت آرامش بخش دیگران باشد. 

* به خودت بیاموز هرکسی ارزش ماندن در قلب تو را ندارد. 

* هرگز برای عاشق شدن دنبال باران و بابونه نباش، گاهی در انتهای خارهای یک کاکتوس به غنچه ای می رسی که زندگیت را روشن می کند.

*همیشه حرفی رو بزن که بتونی بنویسی، چیزی رو بنویس که بتونی امضاش کنی و چیزی رو امضاء کن که بتونی پاش بایستی. 

* هرگاه نتونستی اشتباهی رو ببخشی اون از کوچکی قلب توست، نه بزرگی اشتباه. 

* عادت کن همیشه حتی وقتی عصبانی هستی عاقبت کار را در نظر بگیری. 

* آنقدر به در بسته چشم ندوز تا درهایی را که باز می شوند نبینی. 

* تملق کار ابلهان است. 

* کسی که برای آبادانی می کوشد جهان از او به نیکی یاد می کند. 

* آن که برای رسیدن به تو از همه کس می گذرد عاقبت روزی تو را تنها خواهد گذاشت.

*نتیجه گیری سریع در رخدادهای مهم زندگی از بی خردی است. 

* هیچ گاه ابزار رسیدن به خواسته دیگران نشو. 

* اگر می خواهی اعمالت مورد پسند خدا باشد، در سختیها از خودت بگذر، دیگران را قربانی نکن. 

* از قضاوت دست بکش تا آرامش را تجربیه کنی. 

* دوست برادری است که طبق میل خود انتخابش می کنی. 

* لیاقت محبت و مهربانی دیگران را داشته باش.

من آن واژه ساز ماهر ساحری هستم که می توانم همه واژه های شیرین و دلنشین را بسوی قلبت پرتاب کنم تا تو مجذوبم شوی من محبوبت شوم می توانم میخهای محبت را در قلبت بکوبم . می توانم در عمیق ترین نقطه قلب تو جایگاه ویژه ای داشته باشم.
می توانم تو را غرق محبت هایم کنم
می توانم تورا اسیر مهرآتشین خودگردانم . می توانم فریب دهم با همین واژه های شیرین و دلنشین ، نه ، نه ، من این کار را نمی کنم هرگز ، چون که فریب دادن کار شیاطین است من تو را اسیر محبت های خود نمی کنم من تو را به بند نمیکشم چون که به بند کشیدن و اسیر نمودن کار صیادان است .
من نه از صیادانم نه از شیاطین –من از الهیون سخاوتمند مهرورز هستم همه مهر خود را بی منت به تو تقدیم می کنم تا قلب خشکیده ی یخی تو ذوب شود تا بیاموزی رسم مهرورزی را و رسم دوست داشتن را.
عاشق مجنون نیستم که بگویم بی تو میمیرم تو را دوست دارم در هر کجا باشی ؟نمی کویم که حتما مال من باشی ، با هرکس که باشی همه خوشبختی های عالم مال تو .

بدان فراموشت نکردم و نخواهم کرد .

در این غربت مرد شکن ، در این روزگار بی حوصلگی و بی همدمی ...، یادت را ، نامت را بربلندای دلم کاشته ام. .هرس می کنم، هرزه هایی که درمن می رویند. یا می رویانم. نام تورا بالای همه داشته هایم می نویسم . که بدانم از یاد رفتنی نیستی، هر چند آزردی ام. تو آزردی مرا ، اما ،به روزگار من نخندیدی. آزردی ام ، اما، تمسخر نکردی. آزردی ام ، اما ،مرا ساده و ساده لوح نپنداشتی .نامت را جاوادنه می خواهم. که بدانم بهترین اتفاق زندگی ام هستی. با تو بالا می روم. به بلندای آرزوهایم می رسم. نردبانم می شوی .پاهایم که مرا حمل می کنند، به آنها مدیونم. بس که دنبال تو بوده اند، بو گرفته اند. قلبم را می شنوم که همگام با دلتنگی هایم ، میزند. تند می شود و گاه در صدای بغضی که در گلویم گیرمی کند ، سکوت می کند. نفس برایم سنگین شده. پاهایم مرا به سختی سواری می دهند. می خواهند پیاده ام کنند از زیر سنگینی تهمتی که در پرونده ام ثبت کرده اند : دوست داشتن تو

تو که اسمت اسم یک گل بود و از من دور بودی ... تو که اسمت الهه قلبم شده و دوستم داشتی ...

و این است  هجی تمنای قلبم ...

\

مهر که می آید، پاییز آغاز می شود. برگ های درختان که شروع به ریزش می کنند، شکوفه های لبخند کودکان، یکی یکی گل می دهند. در فضای کلاس ها. تخته سیاه ها، چشم انتظارند تا دوباره سراپا پر شوند از عطر لبخندهای هم شاگردی ها. کلمات مهربان، بی تابند تا دستی کوچک، با مداد شوق، بر صفحه های سفید دفترهای چهل برگ، بنویسدشان. مهر، ماه مهربانی مهتاب است؛ ماه میزبانی نیمکت های عاشق درس و مدرسه، ماه شکوفایی نیلوفران در دعای نم نم باران های عاشقانه پاییز. مهر، ماه مدرسه است.

روزهای با تو بودن خوب است؛ خوب تر از همه سال هایی که بی تو آمده اند و رفته اند. کاش هنوز هم کودک بودم، تا می توانستم هر صبح برخیزم و سرشار از همه خوشی های جهان، به سوی تو بدوم! تو شعله ای هستی که کودکان را چنان پروانه ها به خود می خوانی.

بوی مهر که می آید، همه دل ها، کودکانه به شوق دیدن تو می تپند. همه کودکان، مشتاقند از اینکه سال تحصیلی جدید آغاز خواهد شد؛ بی تابِ دیدن دوستان قدیم، بی تابِ کتاب و درس و مدرسه، بی تابِ دیدن معلم.

هم شاگردی سلام، چه قدر دل تنگ تو بودم!

تو، زیباترین فصل کتاب منی؛ زیباترین شعر لحظه هایم، بهترین تفریق دشمنی و قشنگ ترین جمع دوستی.

ازهمان ابتدای تحصیل خدای خوب و مهربان را در کتابهایمان مشاهده کردیم که برایمان مجسم شد که هرچه که بیندیده خدایش آفریده ...

و باز هم «تصمیم کبری»، چشم انتظار عزم و اراده راسخ ماست و «دهقان فداکار» هنوز هم با بدنی عریان، پیشاپیش قطار می دود تا ایثار را به ما بیاموزد.

«سرزمین ما ایران»، هنوز هم لاله زار جان های عاشقی است که در سرمای بهمن ماه، روئیده اند.

دانه های یاقوت، صد دانه، صد دانه کنار هم نشسته اند تا واژه «تک» را از قاموس کتاب هایمان پاک کنند.

هنوز هم «بابا آب می دهد» و مادر «آش و کشک» لذیذمان را می پزد تا در همین ابتدای راه، شین شهامت و تلاش، بر مذاق ما گوارا بیاید.

«امین و اکرم»، هنوز هم ستاره های آسمان امید ما را می شمارند و تلخی صدای تبر بر قامت آن درخت کاجی که حاضر به تحمل کاج همسایه نشد در گوشمان زمزمه می کند.

تا من تو را ببینم و من و تو ما بشویم و در راه هدفی والا و مشترک، دستان هم را بفشاریم.

هم شاگردی، چه قدر دستانت گرم است وبرای ساختن ایرانی سر بلند مرا می خواند.

واقعا از قدیم گفتن یا زن نگیرید یا زن قانع و کم خرج بگیرید

دقیقا مثل شما دخترهای دم بخت ایرونی  

ببینید دروغ میگم ؟!

همه اون چیزهایی که شما خانمهای دم بخت از زندگی میخواین همین دو قلم جنس ناقابله :

یک شوهر با قیافه معمولی

...یک حلقه ساده
  

...مجلس عروسی ساده و کم خرج
 
...ماه عسل در هر جایی
 
...یک خانه کوچک برای بچه ها که بازی کنند
 
...بچه هایی دوست داشتنی
 
...شوهر مرد خانواده است
 
...ولی سخت کار میکنه
 
...یک ماشین کوچک برای خرید کردن
 
...یک ماشین دیگه برای بچه ها
 
...مقداری کلکسیون
 
...کفش هایی برای مناسبت های مختلف
  

...تعدادی لباس و لوازم زیبا
 

...مقداری لوازم زیبایی

...مقداری لوازم آرایش
 
...سالی یک بار مسافرت خارج از کشور
 
...تعداد بیشتر مسافرت های داخل کشور
 
...شام های رویایی
 
...گهگاه کادو

...و در آخر مقداری تضمین
  

...فقط همین

 ...خانم ها اصلا پر توقع نیستند

تو از کنار قلب من ساده گذر کن

خدا باهام بهم زده ازم حذر کن

دست منو گرفته بود ازش گذشتم

جاده به انتها رسید من برنگشتم

من برنگشتم

من برنگشتم

می خوام خدا خدا کنم تو جای من شو

صدای من نمی رسه صدای من شو

چقدر خدا خدا کنم دلش بلرزه؟

گریه ی دل شکسته ها چقدر می ارزه؟

نگو نگو نمیرسم طاقت موندنم کمه

ببین مسیر آخرم چشمهای بارون زده امه

چقدر خدا خدا کنم دلش بلرزه؟

گریه ی دل شکسته ها چقدر می ارزه ؟

و چه سرنوشت تلخ و غریبی !!! 

                           که هر بار ستاره زندگیت را با دستان خود راهی آسمان پر ستاره امید

             کنی و خود در تنهایی و سکوت با چشمهای خیس از غرور.

                                پیوند ستاره ها را به نظاره بنشینی و خاموش و بی صدا به شادی

                                                           ستاره ای که از تو جدا گشته دل خوش کنی ...!

                                  و باز هم تو بمانی و تنهایی و دوری...!