خدایا سهم من از شبهای بلند آسمان تو چیست؟؟؟

من سالهاست تشنه نوشیدن یک جرعه  از کف دستهای توام

برای آرامش قلبم آیه های زمینی را تفسیر کن

و برای بیداری دلم تولد شبنم های عشق را مژده بده

خدای من تو می دانی  پناهگاهی می خواهم امن و ساکت

کلبه ای سرشار از عطر مریم با سقف آسمانی کوتاه

تا انتهای روز?تا انتهای شب?تا انتهای رنگ آفتاب و مهتاب تو

خدایا مرا دعوت کن تا با تو هم گام شوم

و خود را فقط به ضریح آسمانی تو بیاویزم

خسته شدم ...

از آدما خسته شدم...

من اگه بتونم تنهاییو دربست قبول کنم ...باهاش اخت بشم ...بهش انس بگیرم ...

ای پاکی! ای خلوص!

این همان لحظه بیداریست ...

که به من بصیرت پاکی را عطا فرمود ...

گر بدین سان زیست باید پاک

من چه ناپاکم ...

اگر ننشانم از ایمان خود چون از کوه

یادگاری جاودانه برتر از بی بقایی خاک ...