لبهای زخمی

تنها سفری که انسان را به حقیقت میرساند سفر درون است. آدمها سعی دارند چیزی را در بیرون خودشان جستجو میکنند.یا فکر میکنند اینجا چیزهای بهتری پیدا میشود.
داستان ملا نصرالدین هم شنیدنی است.انگشتر در خانه گم کرده بود در بیرون خانه دنبالش میگشت.
پرسیدند چرا چنین میکنی؟گفت :درون خانه تاریک است ناچار اینجا را میگردم که روشن است.

بسوزد دلی که استعداد سوختن ندارد.
بمیرد وجودی که میل مردن ندارد.
آتش بگیرد جانی که جان آتش گرفتن ندارد.

تقدیم به...

ای یوسف خوشنام ما خوش میروی بر بام ما
ای در شکسته جام ما ای بر دریده دام ما

ای نور ما ای سور ما ای دولت منصور ما
جوشی بنه در شور ما تا می شود انگور ما

ای دلبر و مقصود ما ای قبله و معبود ما
آتش زدی در عود ما نظاره کن بر دود ما"

ای یار ما عیار ما دام دل خمار ما
پا وامکش از کار ما بستان گرو دستار ما

در گل بمانده پای دل جان میدهم چه جای دل
وز آتش سودای دل ای وای دل ای وای ما