لبهای زخمی

نظر
وقتی او می آید ...
    ساکنان زمین و آسمان به او عشق می ورزند ، آسمان بارانش را فرو می فرستند ، زمین گیاهان خود را می رویاند ، تا جایی که زنده ها آرزو می کنند کاش مردگان آنها زنده بودند و آن عدالت را مشاهده می کردند .
    پرندگان در لانه های خود شادمانی می کنند و ماهیان دریاها شادمان می شوند و چشمه ساران می جوشند و زمین چندین برابر محصول خویش را عرضه می کند .
    درختان میوه می دهند ، زمین برای اهل آن زینت داده می شود ، زمین گنج های خود را آشکار می کند ، مردم از درندگان در امان می شوند تا جایی که در میان  راه همانند چهارپایان می چرند ، علم و دانش در دلهای مومنان قرار می گیرد تا جایی که مومن نیازمند دانش برادرش نمی شود .
    و امیرالمؤمنان در ضمن حدیثی می فرمایند :
    هنگامی که پرچم خود را به اهتزاز در می آورد ، مشرق و مغرب عالم را روشن خواهد ساخت ، در آن هنگام دست مبارک خود را بر سر بندگان گذارد هیچ مومنی نماند مگر آن که قلبش محکمتر از پاره های آهن گردد و خداوند به او نیروی چهل مرد را عنایت کند و مومنانی که از دنیا رفته اند ، خوشحالی ظهور در آن عالم به دلهای  آنها وارد می شود و آنها به دیدار یکدیگر می روند و ظهور آن حضرت را به هم مژده و بشارت می دهند .