گریه همان آبی است که این کدورت ها و کثافت ها را می شوید و تو را به فطرت الهی خویش رجوع می دهد تا دیگر باره اهل ولایت شوی.بگذار ما را اهل گریه بخوانند...اگر آنان بدانند که در این گریه ها چه نهفته است .خواب آنان حرام خواهد شد و براستی اگر خداوند گریه را به انسان نبخشیده بود هیچ چیز نمیتوانست کدورتی را که با گناه بر آینه فطرتش می نشیند پاک کند.