لبهای زخمی

نظر

نگاه کن چه زیباست پرنده‌هایی که پرواز تنها دلخوشی بودنشان است.

انتهای این آسمان آبی کجاست؟

هیچ کس نمی‌داند.

به ساعت دیواری اتاق نگاه کن ثانیه‌ها چقدر زود می‌گذرند

و این عمر من و توست

که گویی چون پلک به هم زدن می‌گذرد.

پس این لحظه‌ی رسیدن کی از راه می‌رسد؟

نگاه کن چه زیباست پرنده‌هایی که پرواز

تنها دلخوشی بودنشان است

و نگاه کن چه زیباتر است

چشمی که در انتظار تو می‌گرید...