سلام.
روزها را به صداي سکوت خاموش کرده و رد پاي بودن را در گذر مه ثانيه ها به غباري از يأس سپرده اي . صفحات زندگي به شتاب گذر عمر ورق ميخورند و صفحه ي نشان بودن از دشت فاصله ها را پرده ي خاموشي کشيده و ستاره ي اميدش را در ظلمت شب سکوت به فراموشي سپرديد .. در مشغله ها فراموش کردي و به پاييز نگاه سرد سپردي برگ ريزان ..... گفت رضاي خالق رو مي جويم و از خلق به کناره ام .. جستجوي نشان صداقت و انتظار بهار نجابت .. سپردن راه انتظار به سکوت سرد زمستان ... به سکوت انتظار نشاندن ... شايد سرشتيست از جوانمردي خفته در بي مهري هاي زمان ..