کُدامین چِـشمهءآبــ
سَــمی شَــده اَستــ
که آب ازآب میترسد
وحتی ذِهنِ ماهیگیـر
اَزقـُلاب مـی تَرسَـد
گِرفته دامَـنِ شب را
سُکوتی آنچِنان مُبهَم
کهـ مُــژه اَزچِـشمـُ
چِـــشم اَز پـِــلکُ
پلک اَزخواب میتَرسُد
خآطِرآتت صَف کِشیده اَند
یکی پَس اَزدیگری
حَتی بَعضی هآشآن آنقَدر عَجولَند
کِه صَف رآ بـِهَم زَدِه اَند
وَ مَن فَرآر میکُنَم
اَزفِکر کردَن بِه تو...
اینکه لبهایــت
چـــه می گوید
مُــــهم نیست
مـــن چشمهایت
را می شنـــوم!